آشنایی با انواع لباس محلی در ایران پخش انواع پوشاک
پخش انواع پوشاک یکی از ویژگی های انواع لباس محلی در ایران سفر و گردش، آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم مناطق دیگر است. کشور ایران به دلیل قدمت بالا و گذشته ای سرشار از فرهنگ غنی، از جمله کشور هایی است که در هر نقطه آن قومیت و فرهنگ منحصر به فردی را می توان دید. تجمع اقوام در ایران از نشانه های وحدت ملی و یک دلی همه اقوام با همدیگر است. در این مقاله سعی شده است که در مورد یکی از نشانه های فرهنگ غنی مردم این سرزمین در استان های مختلف یعنی لباس های محلی ایران صحبت کنیم.
پوشش اقوام انواع لباس محلی در ایران
» از دیدنی ترین و جذاب ترین فرهنگ هایی است که هر گردشگری را به خود جذب می کند. شاید برای شما پیش آمده باشد که در سفر به نقطه ای از کشور افرادی را با لباسی خاص و متفاوت ببینید و مقایسه لباس های مردم در گذشته و امروز به نظرتان جالب رسیده باشد ، و حتی در کنار آنها عکس گرفته باشید. گاهی افراد سفر رفتن را با انتخاب یکی از هتل های ایران و یا رزرو هتل مورد نظرشان و شناسایی مکان های تاریخی و تفریحی و طبیعی مقصد آغاز می کنند. البته افرادی نیز دلیل و بهانه ای عمیق تر و زیبا تر برای سفر رفتن دارند. آشنایی با فرهنگ ها و سنت های مردمان دیگر از لهجه ونام لباس های قدیمی ایرانی گرفته تا آداب و سنن آن ها که می تواند دنیایی متفاوت را پیش روی ما قرار دهد. در این مقاله سعی شده پوشش اصیل و سنتی مردم استان های مختلف و لباس اقوام ایرانی را برای شما معرفی کنیم. قطعا معرفی همه فرهنگ ها کاری دشوار و نیازمند به مقاله های بیشتر می باشد. آشنایی با پوشش قومیت های مختلف ساکن در شمال و جنوب و شرق و غرب ایران از جمله: ترک، لر، بلوچ، بختیاری، کرد و گیلکی و دیگر اقوام ساکن در کشور ایران، ما را برای سفر به آن مناطق سوق می دهد. پخش انواع پوشاک
پوشاک در ایران(پخش انواع پوشاک)
کشور ایران از جمله کشور هایی می باشد که به دلیل قدمت بالا و فرهنگ کهن در میان دیگر تمدن های جهان حرفی برای گفتن داشته است. شرایط گوناگون جغرافیایی و آب و هوایی و همچنین فرهنگ های مختلف اقوام ساکن در گوشه گوشه کشور و ویژگی های انواع لباس محلی در ایران اقوام ایرانی باعث شده که هر نقطه ای از کشور نشان از تمدن کهن آن دیار باشد. تعدد اقوام و همچنین قومیت های مختلف و البته همدلی و هم صدایی آن ها با هم دیگر خود از جذابیت های این کشور عزیز است. در این مقاله سعی بر این شده که تحقیق در مورد لباس های محلی ایران انجام شده و با تنوع پوشش قومیت های مختلف شما عزیزان را آشنا کرده و به سفر رفتن و مسافرت با دیدی بازتر و تخصصی تر نگاه خواهیم کرد.
لباس محلی آذری انواع لباس محلی در ایران
دیار آذربایجان از قدیم تاکنون، مهد فرهنگ و هنر و زیبایی بوده است. استان های آذری زبان هر ساله میزبان گردشگران و مسافران زیادی بوده و با آب و هوای خوش و فرهنگ دیرینه خود زبانزد گردشگران می باشد. لباس در فرهنگ آذری از قرن ها پیش نمادی از فرهنگ و هنر این سرزمین بوده است. در سال های اخیر استفاده از انواع لباس محلی در زندگی روزمره شهر نشینان کمرنگ تر شده ولی همچنان در مراسم ها و آئین های مختلفی رنگ و بوی خود را حفظ کرده و مورد استفاده قرار می گیرد. خصوصا روستاییان و عشایر همچنان با همان لباس های اجداد خود که نشانه ای از شجاعت و دلاوری است ظاهر می شوند.پخش انواع پوشاک
انواع لباس محلی آذری
انواع لباس محلی در ایران و پارچه های مورد استفاده در این منطقه از قدیم تا کنون معنا و مفهوم خاصی را در دل خود جای داده است. لباس های مخصوص بانوان همه ویژگی های یک پوشش کامل را داشته است. جوان تر ها با رنگ های شاد و شادی بخش، با دور دوزی ها و نقش نگارهای زیبا و همچنین جنسی از ترمه و ابریشم لباسی بر تن می کردند. زنان این خطه کلاهی بر سر خود می گذاشتند به نام “برک”. زنان با سن بالاتر غالبا سربندی روی روسری خود می بستند که به آن”یایلیق” می گویند. لباس آذری مردانه: مردان این سرزمین با پوشیدن کت های بلند و گذاشتن کلاهی پشمی بر سر، در کنار سادگی در پوشش از اصالت بالای خود می گویند
لباس محلی کردی پخش انواع پوشاک
کردستان و استان های کرد نشین با فرهنگی غنی و اصالتی خاص در میان همگان شناخته شده اند. همانند دیگر اقوام ایرانی از پوششی کامل، غنی، و آمیخته از هنر و فرهنگ استفاده می کنند. در مناطق کرد نشین خوشبختانه همچنان حتی در مناطق شهری از لباس های سنتی خود استفاده می کنند. البته تفاوت هایی از لحاظ ظاهری لباس های کردی در شهر های مختلف با همدیگر داشته اند. البته نقطه مشترک تمامی این لباس ها سادگی آن ها می باشد.
لباس کردی انواع لباس محلی در ایران
لباس های کردی از قسمت های مختلفی تشکیل می شود که هر قسمت کاربردی بجا دارد. اغلب مردان شلواری گشاد به نام”پاتول” می پوشند. نیم تنه های مختلفی به نام های “چوخه” و “ملکی” به تن می کنند. بر سرخود پارچه ای به نام “دستار” می پیچند و یا کلاهی به نام “پیچ وکولاو” با تقش و نگار هایی زیبا بر سر می گذارند. پوشش زنان این منطقه نیز بسیار پوشیده و نشانگر فرهنگ اصیل آن ها می باشد. زنان غالبا شلواری گشاد از جنس حریر بر پا می کنند که به آن “جافی” می گویند. شالی به کمر می بندند و نیم تنه ای به نام “کلنجه” بر تن می کنند. روسری بلندی به نام “کلکه” یا کلاهی به نام “کلاو” بر سر می گذارند. از ویژگی های چشم گیر لباس های کردی، رنگ های شاد و جذاب آن ها می باشد.
لباس محلی بختیاری پخش انواع پوشاک
انواع لباس محلی در ایران مردمان بختیاری و غیور مردان لر نشانه ای از مردانگی و غیرت آن ها از دیرباز تا کنون بوده است. مردمان بختیاری حتی در مناطق شهری هنوز هم از لباس های دیرینه خود استفاده می کنند و این پوشش را افتخاری برای خود می دانند. مردان بختیاری کلاهی نمدی و مشکی رنگ بر سر می گذارند که کاملا گرد و از نمدی مرغوب تهیه شده است. بالا پوشی به نام “چوقا” که از موی بز بافته می شود تنپوش مردان این سرزمین است. تنپوشی بلند که تا نزدیکی زانو را می پوشاند. جنس این تنپوش به گونه ای است که در زمستان و تابستان قابل استفاده بوده و باران در آن نفوز نمی کند. “دبیت” نام شلواری است گشاد و مشکی رنگ که مردان از آن ها استفاده می کنند. گیوه ای ریز بافت بر پا کرده وشالی به کمر می بندند.
لباس بختیاری
زنان نیز بر روی سر خود کلاه مانندی به نام “لچک” گذاشته و روی آن روسری بلندی به نام “مینا” می پوشند. دستمالی به پیشانی بسته و پیراهن بلند آستین داری بر تن می کنند. دامنی بلند از جنس مخمل که پایین تنه زنان را می پوشاند به نام “شلوار قری” روی پیراهن خود می پوشند.
لباس محلی خوزستانی انواع لباس محلی در ایران
شاید هر کدام از ما در سفرهایی که به استان های مختلف می رویم، علاقمند به پوشیدن لباس های محلی آن منطقه باشیم. حتی برای گرفتن عکسی یادگاری لحظه ای لباس بومیان آنجا را می پوشیم. لباس های مردم در گوشه و کنار سرزمین ما نشان از عقاید، آداب و رسوم و جغرافیای آن منطقه می باشد. در جنوب کشور و استان “خوزستان” به دلیل گرمای طاقت فرسای هوا پوششی متفاوت از دیگر مناطق به چشم می خورد. مردان خوزستانی لباسی بلند و غالبا سفید رنگ که تا مچ پاها کشیده می شود را به نام “دشداشه” می پوشند. البته تفاوت هایی در ظاهر دشداشه ها دیده می شود، دشداشه های یقه دار و بدون یقه. لباسی نخی از جنس پشم به نام “خاچیه” یا “بشت” نیز مرسوم است بر روی دشداشه می پوشند. این روپوش که یقه دوزی های زیبایی دارد در بین مردان مرسوم بوده و به رنگ های مختلفی دیده می شود. برای حفاظت از سر و گردن و صورت پارچه ای بلند به نام “چفیه” بر روی سر خود می اندازند. چفیه در رنگ های سفید، سیاه و سفید و سبز رنگ می باشد. حلقه ای نخی بافته شده و ضخیم به نام”عقال” بر روی چفیه و سر قرار می گیرد و نگهدارنده چفیه بر روی سر می باشد.
لباس خوزستانی
همانند دیگر مناطق در خوزستان نیز پوشش زنان پوششی زیبا، کامل و اسلامی بوده و آمیخته ای از فرهنگ و اعتقادات این سرزمین است. “عبایه” یا همان”عبا” چادری مشکی رنگ و آزاد است که در طرفین آن دو بریدگی آستین مانند وجود دارد. این چادر در بین زنان خوزستانی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. روسری بزرگی به نام “شیله” در پوشش زنان خوزستانی دیده می شود. این روسری که بسیار نازک و غالبا جنسی ابریشم گونه دارد، پوششی برای پوشاندن سر و سینه می باشد. “چِلاب” گیره ای نقره ای رنگ و یا طلایی می باشد که برای محار کردن “شیله” بر روی سر از آن استفاده می شود. “عُصابه” پارچه ای سیاه رنگ است که اغلب زنان میانسال به دور سر خود می بندند.انواع لباس محلی در ایران پخش انواع پوشاک
لباس سنتی ایرانی زنان ابیانه؛
چادرشب های گل گلی پخش انواع پوشاک
از نماد های ابیانه، می توان به پوشش خاص بانوان آن اشاره کرد. پیراهن، شلیته، یل، روسری، سربند، چادرشب، جوراب و پاپوش یا گیوه اجزای پوشش آن ها را تشکیل می دهد اما در مواقعی چادر شب را که پارچه ای چهارخانه به ابعاد ۲در ۲ که در زبان محلی “کجی” گفته می شود، است به روی سر می اندازند یا به دو کمرشان می بندند.
پخش انواع پوشاک لباس بلوچی انواع لباس محلی در ایران
در شرق و جنوب شرقی کشور استان وسیع سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. استانی که در آن پوشش های مختلفی با فرهنگ های مختلفی دیده می شود. در این مقاله به صورت مختصر به پوشش مردمان زحمت کش “بلوچ” در بلوچستان ایران می پردازیم. از تفاوت های پوشش این منطقه می توان به گران بودن لباس های زنانه این دیار اشاره کرد. لباس بلوچی مردانه در این استان پیراهنی گشاد به نام”جامگ” بر تن می کنند. شلواری به نام “پاجامگ” نیز پایین پوش مردانه به حساب می آید. سر خود را با پارچه ای عمامه شکل به نام “پاک” یا “مسر” می پوشانند. به دور گردن خود پارچه ای به نام “لنگ” پیچیده و کمربندی به نام”سرین بند” به دور شلوار خود می پیچند.
لباس محلی بلوچ
البته تفاوت در پوشش این استان بسیار متفاوت بوده و در این مقاله به گوشه ای از آنها اشاره می کنیم. تفاوت در لباس های زنانه در این منطقه نسبت دیگر نقاط کشور کاملا به چشم می آید. رنگ های متفاوت و شاد استفاد شده در آن ها نشان از ذوق و روحیه وهنرمندی آن ها می باشد زنان این منطقه “جامگ” و “پاجامگ” بسیار ظریفی برای پوشش خود استفاده می کنند. بر روی سر خود پارچه ای به نام “سریگ” و یا “تکو” می بندند. و انواع زیور آلاتی مانند کیگ و پولک را به لباس های خود آویزان کرده که زیبایی چشم نوازی را به لباس های آن ها می دهد.
انبر کف چین پلاتو
- از کف چین برای کارهای برش بسیار ظریف استفاده می شود.
- کاربردی در فرایند لحیم کاری و مونتاژ برد های الکترونیکی
- دسته ها برای راحتی در کار دارای روکش پلاستیکی ضد تعرق و ضد لغزش
- ماکزیمم سایز قابل برش : 1 میلیمتر
- ابعاد : 130*48*20 میلیمتر
- لبه های سختکاری شده و بسیار تیز
- طراحی منحصر به فرد و ارگونومیک
- دارای خدمات پس از فروش
- ساخت کشور ژاپن
ایر هاکی 7 فوت تا شو با استیکر فول
ایرهاکی فول:
دارای آهنگ بک گراند / دارای توپ گیر/ دارای اعالم کننده گل / قابلیت نصب کارتخوان و تیکت خور / دارای دو حافظه است که هر کدام از 1 گل تا ۹۹ گل و از 1 دقیقه تا ۹۹ دقیقه قابلیت تنظیم/ دارد / دارای صدای ملودی هنگام برخورد توپ به دیواره / ثانیه زمان باقی مانده را اعالم می کند/ نور دیواره با کمتر شدن زمان بازی سریعتر تغییر رنگ می دهد / دارای یک عدد فن توربو دوقلو/ راهنمای صوتی هنگام تنظیمات به زبان فارسی / دارای دوعدد باند / یک سال گارانتی / 5سال خدمات پس از فروش ..
ایر هاکی 7 فوت تا شو نیمه فول با استیکر
ایرهاکی نیمه فول :
دارای اعالم کننده گل / ثانیه زمان باقی مانده را اعالم می کند / دارای 1عدد باند/ دارای 1حافظه است که از 1 گل تا ۹۹ گل و از 1 دقیقه تا ۹۹ دقیقه قابلیت تنظیم دارد/ نور دیواره با کمتر شدن زمان بازی سریعتر تغییر رنگ می دهد / 5 سال خدمات پس از فروش / راهنمای صوتی هنگام تنظیمات به زبان فارسی / دارای یک عدد فن توربو دوقلو/ یک سال گارانتیلباس خراسانی
در استان خراسان، اعم از جنوبی، رضوی و شمالی، تنوع بالایی در نوع پوشش آن ها دیده می شود. به دلیل وجود طوایف مختلف در این استان صحبت در مورد پوششی خاص در این منطقه کاری بسیار دشوار خواهد بود.
پخش انواع پوشاک و لباس محلی خراسانی انواع لباس محلی در ایران
مهاجرین بسیاری از جمله ترکمن ها، بلوچ ها، عرب ها به این استان طی سالیان دراز و همچنین وجود تنوع بالای فرهنگ ها در نقاط مرز نشین این استان با نقاط مرکزی آن باعث تنوع پوشش در این استان ها شده است که قطعا در مقاله ای جداگانه به صورت تخصصی درباره فرهنگ و لباس در این استان صحبت خواهیم کرد.
لباس ترکمنی
پخش انواع پوشاک ترکمن ها از اقوام ساکن در شمال ایران هستند. لباس های سنتی این مردمان که از سال های دور تا کنون مورد استفاده قرار می گیرد همانند دیگر اقوام انواع مختلفی دارد. مردان ترکمن ردایی بلند تا زیر زانو به نام “دون” بر تن می کنند که در رنگ های متفاوتی از جمله قرمز و زرد دیده می شود. “چاکمن” نیز بالاپوشی است که از کرک شتر ساخته می شود. در فصول سرد سال از لباسی به نام “ایچمک” استفاده می کنند. برای دوخت “ایچمک” از پوست حیوانات مختلفی استفاده می شود. مردان ترکمن کلاه های بسیار زیبا و متفاوتی را بر روی سر خود می گذارند از جمله”دومه تلپک” و “بوخار تلپک” که از معروف ترین آن می باشد.
لباس محلی ترکمنی
انواع لباس محلی در ایران زنان ترکمن نیز همانند دیگر اقوام ایران زمین همیشه رنگ های شاد و زیبایی را برای لباس های خود انتخاب کرده اند. پیراهن های ابریشمی بسیار زیبا و بزرگی که قالبا به رنگ قرمز می باشد به اسم “قیرمیز کونیک” به تن می کنند. بر روی پیراهن خود بالاپوشی به نام “چابیت” می پوشند. در لباس های ترکمن ها سوزن دوزی های زیبایی چشم نوازی می کند. جایگاه زیور آلات در بین زنان ترکمن بسیار مشهود است.
ویژگی های پخش انواع پوشاک و لباس محلی در ایران
پوشاک بارزترین سمبول فرهنگی، مهمترین و مشخص ترین مظهر قومی و سریع الانتقال نشانه فرهنگی است که به سرعت تحت تاثیر پدیده های فرهنگ پذیری در بین جوامع گوناگون انسانی قرار می گیرد، حتی عده ای را عقیده بر آن است که استیلای فرهنگی و سلطه پذیری در وهله اول از طریق انتقال پوشاک صورت می گیرد و حتی می توان با تغییر پوشاک یک جامعه، نوع معیشت و شیوه تولید آنها را نیز دچار دگرگونی نمود و تحولاتی در ساختار زندگی اجتماعی آن جامعه ایجاد کرد ( مثل تغییر پوشاک تحمیلی توسط رضاخان در ایران و کمال آتاتورک در ترکیه ).
جزییات پوشاک بختیاری
ایل بختیاری در ناحیه ای بین اصفهان، خوزشتان، لرستان و فارس زندگی می کند. بختیاری ها کوچ نشینند و به دامپروری مشغولند. آنان علاوه بر دامپروری مشغولند. آنان علاوه بر دامپروری به کشاورزی نیز می پردازند.
پخش انواع پوشاک بانوان بختیاری عبارت است از یک کلاهک، یک عرق چین، روسری ئی به نام مینا، پیراهنی بلند و شلیته ی بلند و چین دار که به آن « تنبان » می گویند. آنان روی لباسهای خود « یل » می پوشند که نوعی قبا است. زنان بختیاری چادری توری بر سر و گیوه به پا می کنند.انواع لباس محلی در ایران
پخش انواع پوشاک و لباس محلی در ایران لباس قشقایی
قشقایی ها از ایلات ساکن منطقه فارس هستند. قشقایی ها کوچ نشینند. مردانشان به دامپروری و پرورش اسب و زنانشان به قالیبافی اشتغال دارند.
پوشاک بانوان قشقایی عبارت است از کلاهکی شبیه به کلاهک بانوان بختیاری، یک روسری پارچه ای سه گوش و بزرگ توری به رنگهای سفید، زرد، یا کرم که قسمت جلوی آن را به شکل نیم دایره در می آورند، دستمالی به نام کلاغی که آن را دور سر و پیشانی می پیچند و با آن روسری را محکم می کنند، پیراهنی بلند که در دو طرف چاک دارد، « ارخالق » قشقایی که نوعی قباست و از پارچه های مخمل یا زری دوخته می شود و لبه آن نواردوزی می گردد، شلیته هایی پرچین و گلدار که به آنها تنبان می گویند و چند تا از آنها را روی هم می پوشند. تنبان رویی توری است و در حاشیه آن نوار مشکی پرچینی دوخته می شود. زنان قشقایی گیوه به پا می کنند.
ویژگی پوشاک بندری
به ساحل نشینان جنوب ایران بندری می گویند. مردم کناره ساحلی دریای عمان و خلیج فارس اغلب به ماهی گیری اشتغالدارند. بعضی از آنان نیز کشاورزی می کنند. به کشت غلات و حبوبات و نیز خرما و مرکبات می پردازند. پوشاک بندری ها به دلیل هوای گرم و مرطوب سواحل دریای عمان و خلیج فارس سبک و نازک و گشاد است.
پخش انواع پوشاک محلی در ایران پوشاک بانوان بندری عبارت است از یک کلاه سه گوش آستردار، یک روسری توری به رنگهای مشکی و بنفش که بعضی از آنان ساده و بعضی دیگرشان زردوزی شده است، یک پیراهن نازک و گشاد که اغلب از پارچه مشکی و بنفش تیره تهیه می شود. یک شلوار که از دم پا تا زیر زانوی آن تنگ است و از پارچه ساتن یا اطلس دوخته می شود و میان ساق آن از پارچه چیت است. کفش زنان بندری معمولاً روباز است. آنان از چادر و نقاب نیز استفاده می کنند.
لباس محلی مازندرانی به نظر من زیباترین لباس محلی ایران می باشد(مدیر سایت)
کناره دریای خزر ناحیه ای است سر سبز و حاصلخیز که بیشتر مردم آنان به کشاورزی و دامپروری و صید ماهی می پردازند. زنان در این ناحیه نقش مهمی در کشت و زرع به عهده دارند. برنج، چای، پنبه، گندم و مرکبات از محصولات مهم این ناحیه سرسبز است. از میان لباسهای روستایی کناره دریای خزر پوشاک مازندرانی و گیلگی قاسم آبادی را انتخاب کرده ایم.
پخش انواع پوشاک مازندرانی عبارت است از یک لچک که پارچه ای سه گوش و سفید است، یک چارقد چهارگوش سفید که معمولاً آن را دولا می کنند و بر سر می نهند، پیراهنی که قد آن از زانو کوتاهتر است و در دو طرف چاک دارد، یک جلیقه، شلیته ای کوتاه که گلدار و پرچین است، شلوار مشکی و بلند، جوراب پشمی، و نوعی کفش محلی به نام « چوموش » که از چرم خام یک تکه قرمز تهیه می
پخش انواع پوشاک گیلگی قاسم آبادی
لباس گیلکی قاسم آبادی عبارت است از یک لچک مشکی که آن را به شکل خاصی دور سر می پیچند، چارقدی سفید، پیراهنی تا نیمه اندام که جلوی سینه آن چین دار و نواردوزی شده است، جلیقه یا یل یا کت ( امروزه جلیقه بیشتر از یل یا کت مرسوم است. ) ، تنبان (شلیته) بلند و چین داری که روی آن نوارهایی با رنگهای مختلف همراه با نوار مشکی می دوزند، و کفش محلی « چوموش ».
لباس و پوشاک ترکمن ها از گذشته تا حال انواع لباس محلی در ایران
پوشش و لباس ترکمن ها را در وهله اول می توان به دو دسته سنتی و امروزین تقسیم کرد :
پوشش سنتی یا قدیم تا قبل از تلاش های رضا خان در جهت یکدست کردن شکل لباس در ترکمن صحرا و کل ایران استفاده می شد و پوشش جدید که تداول آن به دوره یک دست شدن شکل لباس مربوط بوده و تا حال حاضر تداوم دارد . در جریان اجرای برنامه ی یکدست سازی فرم البسه و کشف حجاب عمال رضا خان به زور روسری زنان را بر می داشتند و به مردان لباس هایی با شکل و فرم بیگانه و غربی می پوشاندند . تحت این فشارها رفته رفته هویت و شکل لباس سنتی رنگ باخت .
پخش انواع پوشاک زنان و دختران ترکمن
لباس های زنان ترکمن بسیار متنوع است ، این نوع تنوع علت و فلسفه خاصی دارد که با دوره های سنی آنان مرتبط است همچنین زنان و دختران ترکمن از لباس هایی با زیور آلات گوناگون استفاده می کنند که تنوع جالب توجهی دارد . ذیلاً به بررسی اجمالی پوشش زنان ترکمن در گذشته می پردازیم که به چهار قسمت تقسیم می شود :
الف ) تن پوش
ب ) شلوار
ج ) انواع روسری
د ) کفش
تن پوش یا کونیک ( Koynek ) :پخش انواع پوشاک
زنان ترکمن پیراهن های ابریشمین می پوشیدند که غالباً به رنگ قرمز بود و قیر میز کونیک ( Gyrmyz k ) نام داشت و هر قسمت یقه و سر آستین سوزن دوزی می باشد . پیراهن سه قسمت داشت : ینگ (Yeng ) یا آستین و پهلوی یان ( Yan ) و دامن آشپزی ( Ashyry ) . بر روی پیراهن شال یا کمر بندی بسته می شد و دختران از کمربندی آراسته به دانه های کوچک و زیر منجوق استفاده می کردند که مونجوق قوشان ( Monjuk Gusak ) نامیده می شد . یقه پیراهن را با « گل یقه » ( Gul Yaka ) می آراسته اند . بوقا ( Bukow ) سینه ریز نقره ای درشتی بود که از گردن می اویختند . چابیت ( Cabyt ) : بالا پوشی بود که زنان ترکمن بر روی پیراهن می پوشیدند .
روسری ترکمن و هر آنچه در مورد آن باید بدانید
پخش انواع پوشاک ایران یکی از کشورهایی است که تنوع قومی و نژادی زیادی دارد. اقوام ترک، لر، کرد، ترکمن و… در ایران حضور دارند و هر یک از آنها لباس فرهنگ و گویش و زبان خاص خود را دارند. یکی از قوم‌هایی که بیشتر در در شمال و شمال شرق ایران حضور دارند ترکمن‌ها هستند. مردم ترکمن در گذشته، مانند سایر قوم‌ها پوشش خاص خود را داشتند اما به مرور زمان پوشش این مردمان تغییراتی کرد. روسری ترکمن یکی از پوشش‌های این اقوام است که با گذشت زمان دچار تغییر شده ولی از بین نرفته و هنوز در بین زنان این قوم در حال استفاده است. سال‌های اخیر و با تغییراتی که این روسری کرده است، استفاده از روسری ترکمن در بین قشر جوان سایر مناطق نیز رایج شده است.با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید تا در مورد این روسری و انواع و ویژگی‌های آن صحبت کنیم.
ویژگی‌های روسری ترکمن
سایز روسری
روسری یا چارقد ترکمن، معمولا یک روسری قواره بزرگ به ابعاد ۱۵۰×۱۵۰ سانتی‌متر است که برای سر کردن، آن را به شکل مثلث در می‌آورند و بر روی سر می‌گذارند. چارقد در لغت به روسری بزرگی گفته می‌شود که برای پوشاندن سر از آن استفاده می‌شود ولی به اندازه‌ی چادر بزرگ نیست. با افزایش درخواست‌های سایزهای کوچک‌تر این روسری، برخی از مدل های روسری ترکمن در ابعاد کوچک‌تر نیز در بازار موجود هستند.
طرح روسری پخش انواع پوشاک ترکمن
طرح‌های روسری ترکمن، به صورت طرح‌های پر از گل و شلوغ در حاشیه‌ی روسری هستند. البته این روسری نوع طرح و رنگهای مختلفی دارد ولی به طور کل، پر از طرح و نقش است. در قدیم، طرح‌های روی روسری‌های ترکمن توسط زنان ترکمن نقاشی و طراحی می‌شد اما با پیشرفت تکنولوژی امروزه طرح‌های روی روسری‌ها به طور اتومات و ماشینی طراحی و چاپ می‌شود.
ریشه‌هاانواع لباس محلی در ایران
در اطراف این روسری‌ها ریشه‌هایی که به آن پورچیک یا پورچینک گفته می‌شود دوخته می‌شود. در مدل‌هایی که این رشته ها با ماشین دوخته شده باشد، رشته‌ها به یکدیگر نزدیک‌تر و بیشتر است و در مدل‌های دستی، رشته‌ها با فاصله بیشتر از یکدیگر دوخته شده‌اند و از جنس کاموا یا ابریشم هستند.
انواع روسری ترکمن
روسری ترکمن جنس‌های مختلفی دارد که بر همین اساس نیز دسته بندی می‌شود. جنس‌های مختلف آن حریر، نخی، ابریشم و پشمی می‌باشد. این تنوع جنس باعث می‌شود که شما بتوانید روسری ترکمن مورد علاقه خود را برای هر فصل و یا مجلسی تهیه کنید.
نکته یاشمق
یاشمق یا چاشو یکی از انواع روسری‌های ترکمن است که امروزه تنها برای زینت در زنان ترکمن استفاده می‌شود. یاشمق کاربردی برای پوشیدن ندارد و در بازار مد و لباس آن را نخواهید یافت.
انواع چارقد تاتار
چارقد تاتار نیز یکی از انواع چارقدهای مورد استفاده زنان ترکمن در قدیم بوده است. این روسری نیز اکنون جایگاهی در بازار مد و پوشاک ندارد.
پخش انواع پوشاک روسری ایتالیایی (ابریشم)
روسری وارداتی از ایتالیا که از جنس نخ، ابریشم و گاهی پشم نازک است که تنها در سایز بزرگ (۱۵۰× ۱۵۰) موجود است. رشته‌های این روسری جدا و با دست دوخته می‌شود که از جدا شدن، و گم شدن در هنگام جابجایی و وادرات صادرات جلوگیری شود و همچنین گمرک کمتری به آن تعلق گیرد. جنس پورچیک‌های آن ابریشم است و بین ۳ تا ۴ گره می‌خورد. مزیت اصلی این نوع روسری، سبک بودن آن نسبت به سایر روسری‌های ترکمن است.
چارقد پولینی
چارقدهای جدید ترکمن که هم اکنون در بازار هستند چارقد های پولینی می‌باشند. جنس این روسری ها نخی است و پورچیک‌های آن به صورت ماشینی در کارخانه به آن دوخته شده است، بنابرین پر ریشه می‌باشند. این جنس از روسری مناسب برای فصل سرد نیست اما مزیت آن نسبت به مدل ایتالیایی این است که در سایزهای مختلف و قواره‌های مختلفی در بازار موجود است.
پوشاک ترکمن ها انواع لباس محلی در ایران
معمولا از موادی از جمله ابریشم، پوست، کتان و پنبه ساخته می شود. اما جنس پوشش اصیل ترکمن ها از ابریشم بود و نوع زنانه و مردانه نیز تفاوتی چندانی نمی کرد. مسئولیت پرورش کرم های ابریشم و تهیه پیله آن بر عهده زنان ترکمن است و پس از تهیه شدن ابریشم آن را با چرخ دستی تاب می دادند تا نخ به دست آید و با رنگ های طبیعی همچون دانه انار و پوست آن، بویا، نیل و دیگر گیاهان صحرایی به آن جلوه ای خاص می دادند. در واقع می توان پوشاک ترکمن ها را به دو بخش مردان و زنان تقسیم کرد.
لباس های محلی ایران
پوشاک ایرانی از ابتدای تاریخ باستانی این کشور تا کنون دست خوش تحولات جدی نشده و مفهوم پوشش از زمان باستان به این سو در فرهنگ ایرانی حفظ شده است.
پوشش زن و مرد ایرانی ازجمله مسایلی است که از دوران باستان در ایران دارای اهمیت بوده و در شرع مقدس اسلام نیز برآن تأکید بسیار شده است. پوشش ایرانی از ابتدای تاریخ باستانی این کشور تا کنون دست خوش تحولات جدی نشده و مفهوم پوشش از زمان باستان به این سو در
فرهنگ ایرانی حفظ شده است. بررسی پوشاک از این لحاظ اهمیت دارد که می توان اطلاعاتی دررابطه با سیر تحول تاریخی, زیبا شناسی, اعتقادات, طبقات اجتماعی و پیشرفت صنعت به ویژه نساجی و پارچه بافی یک قوم یا تمدن کسب کرد.
فرم انواع لباس محلی در ایران
به طورکلی عوامل موثر بر فرم لباس ها درجوامع مختلف عبارتند از:
۱) شرایط جغرافیایی و محیطی و آب و هوا
۲) نحوه زندگی و اسکان و اوضاع اجتماعی
۳) جنگ ها و اوضاع سیاسی و نوع حکومت
۴) شرایط و اوضاع اقتصادی و پیشرفت های تکنولوژی
۵) اعتقادات مذهبی و آداب و رسوم
۶) نظام طبقاتی حاکم بر جامعه
۷) روابط فرهنگی, اقتصادی و سیاسی با سرزمین های مجاور.
کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
پوشاک ایرانیان قبل از میلاد انواع لباس محلی در ایران
پوشاک ایرانیان در زمان ۵۵۰ قبل از میلاد تا دوران جنگ های صلیبی، ادامه لباس بابلی ها و آشوری ها و بسیارمتنوع و گوناگون بود. آن ها لباسی به نام «کندیس» به تن می کردند که از پشم، کتان و ابریشم تهیه می شد. کندیس موجود در این دوران لباسی بود با آستین های گشاد که به صورت پیلی هایی منظم در پشت بازو قرار می گرفت. دامن این لباس در جلو شکم یا در زیر پهلوها چین می خورد و به شکل پیلی هایی منظم در می آمد. در زیر این لباس، پیراهن و شلوار زیر و جوراب می پوشیدند. براساس اعتقاد پژوهش گران، این نخستین باراست که در تاریخ، لباس زیر، آن هم از نوع دوخته شده آن مطرح شده است. البته دراین زمینه تردیدهایی نیز مطرح شده ولی آن چه مسلم است این که در ۱۳۵۰ قبل از میلاد به شهادت آثاری که از تمدن عیلامی به دست آمده.
پخش انواع پوشاک ایرانیان
ایرانیان «لباس کامل» به تن می کرده اند. لباس کامل متشکل از یک دامن بلند و تن پوشی با آستین های بلند بوده که بر تن پیکره های پادشاهان و ملکه های عیلامی یافت شده است. مردان بلند پایه اجازه داشتند کندیس بر تن کنند که آن را نیز پادشاه هدیه می داد. کندیس به رنگ بنفش مایل به آبی بود و تزییناتی به رنگ سفید و نقره ای داشت در حالی که کندیس گروه های اجتماعی پایین تر، سرخ رنگ بود. این رنگ قرمز ساردی نام داشت و از شکوفه های درخت ساندیکس گرفته می شد.
بعدها رداهایی از ابریشم و پشم به رنگ های گوناگون عرضه شد. لیکن رنگ های قرمز، زرد و آبی تیره از محبوبیت بیش تری برخوردار بودند. بنفش و آبی تیره از رنگ های سلطنتی به شمار می رفت و قهوه ای رنگ ویژه سوگواری بود. درایران قبل از میلاد، پادشاه؛ شالی از پارچه طلا و همسرش عایدی شهرها، به عنوان «پول توجیبی» از سوی برخی از پادشاهان به همسرانشان بخشیده می شد. دریک نقش، تصویری از شاه باستانی ایران نشان داده شده است با ردایی به رنگ بنفش با برودری دوزی از نخ های طلا و مزین به جواهر.